คำกริยา

😁คำกริยา

คำกริยา คือ คำที่แสดงอาการของคำนาม และคำสรรพนาม หรือแสดงการกระทำของประธานในประโยค

ชนิดของคำกริยา

   ๑. สกรรมกริยา คือ คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารับจึงจะให้ความสมบูรณ์ครบถ้วน ได้แก่ ถือ หุง ไถ ตัด ขาย กิน เห็น เป็นต้น 

    ตัวอย่างเช่น

- ฉันกินข้าว

- เขาเห็นนก

   ๒. อกรรมกริยา คือ คำกริยาที่มีความหมายครบถ้วนในตัวเองโดยไม่ต้องมีกรรมมารับก็ได้ความสมบูรณ์ ได้แก่ เดิน บิน นั่ง ยืน เป็นต้น

    ตัวอย่างเช่น

- เขานั่ง

- ฉันยืน

   ๓. วิกตรรถกริยา คือ คำกริยาที่ไม่มีความหมายในตัวเอง และใช้เป็นกริยาของประธานตามลำพังตัวเองไม่ได้ จะต้องมีคำนาม คำสรรพนามหรือคำวิเศษณ์มาขยายจึงจะได้ใจความ ได้แก่ เป็น เหมือน คล้าย เท่า คือ ดุจ ประดุจ ประหนึ่ง ราวกับ เปรียบเสมือน อุปมาเหมือน เป็นต้น

    ตัวอย่างเช่น

- ผมเป็นนักเรียน                          

- รองเท้า ๒ คู่นี้เหมือนกัน

   ๔. กริยาอนุเคราะห์ คือ คำกริยาที่ไม่มีความหมายในตัวเอง ทำหน้าที่ช่วยคำกริยาให้มีความหมายชัดเจนขึ้น ได้แก่ จง กำลัง จะ ย่อม คง ยัง ถูก นะ เถอะ เทอญ ได้ ให้ อยู่ เคย แล้ว ต้อง เกิด เป็นต้น

    ตัวอย่างเช่น

- นายแดงจะไปโรงเรียน

- เขาถูกแม่ตี

หน้าที่ของคำกริยา

   ๑. คำกริยาทำหน้าที่เป็นตัวแสดงในภาคแสดงของประโยค ตัวอย่างเช่น

   - ทหารปฏิญาณตนต่อหน้าธงไชยเฉลิมพล

   - ประชาชนทุกคนควรอนุรักษ์ธรรมชาติ

   ๒. คำกริยาทำหน้าที่ขยายนาม ตัวอย่างเช่น

   - วันนี้ไม่ใช่วันเดินทาง

   - เขาเปลี่ยนรายการอาหารเลี้ยงแขก

   ๓. คำกริยาทำหน้าที่ขยายกริยา ตัวอย่างเช่น

   - เขาเดินเล่นตอนเช้า

   - เขานั่งดูเมฆอยู่คนเดียว

   ๔. คำกริยาทำหน้าที่เหมือนคำนาม ตัวอย่างเช่น

   - ฉันชอบเดินเร็วๆ

   - พูดอย่างนี้ไม่ถูกแน่ๆ

บรรณานุกรม

          กำชัย  ทองหล่อ. (๒๕๓๗). หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ : อมรการพิมพ์.

          วิเชียร  เกษประทุม. (๒๕๕๗). หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ : พ.ศ. พัฒนา.